Kees van Kooten

(Den Haag, 1941)

© Marius van Leeuwen

 

Nieuws

Biografie

Op het Haagsch Dalton Lyceum richtte Kees van Kooten samen met Wim de Bie cabaretgroep Cebrah op. Na de middelbare school bleef hij met Wim de Bie samenwerken, eerst met de rubriek Klisjeemannetjes voor het radio-programma Uitlaat. Vanaf 1965 verschijnen Van Kooten en De Bie ook op televisie.

Van Kooten publiceerde vanaf 1967 de rubriek Treitertrends in de Haagse Post. In 1969 debuteerde hij in boekvorm met de gebundelde columns van Treitertrends.
Hij schreef cabaretteksten en liedjes voor cabaretiers als Wim Kan en Gerard Cox. Met Wim de Bie schreef hij onder meer teksten voor de Johnny & Rijk Show en diverse scenario’s.

In 1972 richtte Van Kooten met De Bie het Simplisties Verbond op en namen ze wekelijks de actualiteit op de hak. In 1974 en 1977 werden Van Kooten en De Bie voor het Simplisties Verbond bekroond met de Nipkow-schijf en in 1985 met de Ere-Nipkowschijf.
Van 1973 tot 1986 verscheen elk jaar hun Bescheurkalender. Vanaf 1985 kwam het populaire Keek op de Week elke zondagavond op tv.

In 1987 kwam Het Groot Bescheurboek uit, een verzameling van het beste werk uit veertien jaar Bescheurkalender.
Bij uitgeverij De Bezige Bij verscheen een reeks boeken van Van Kooten, waaronder Veertig, Modernismen, Koot graaft zich autobio en Annie.

Kees van Kooten stopte in 1998 met alle televisie-optredens. Vanaf die tijd wijdt hij zich fulltime aan zijn schrijverscarrière en in 1999 verscheen zijn eerste kinderboek, Het Schaampaard.

Eind 2002 ging zijn eerste toneelstuk in première, Wina zingt.

Samen met grafisch ontwerper Ewald Spieker gaat Van Kooten op zoek naar de wortels van het handschrift en de typografie, dit levert het prachtige boekwerk Letterlust op (2003). Gevolgd in 2006 door Mijn plezierbrevier, waarin de favoriete humoristische verhalen van Van Kooten verzameld zijn en door hem van commentaar voorzien.

Voor zijn volgende boek, Leve het welwezen, gaat hij op zoek naar zijn favoriete cartoons. Deze zoektocht wordt echter doorkruist door een zware hartaanval, waardoor het boek van karakter verandert. Het speelt zich nu in het ziekenhuis af, waar Van Kooten het met een van zijn medepatiënten over humor en cartoons heeft.

Het in 2017 verschenen Karrevrachten pennevruchten bevat een door de auteur zelf gemaakte selectie van zijn beste, niet eerder gepubliceerd werk.

Bibliografie


Prijzen

1974 Nipkowschijf voor het Simplisties Verbond
1977 Nipkowschijf voor het Simplistisch Verbond
1977 Edsion voor De Tweede Langspeelplaat van het Simplisties Verbond
1978 Edison voor Hengstenbal
1979 Cestodaprijs voor de Nederlandse taal
1985 Ere-Nipkowschijf voor het Simplistisch Verbond
1986 G.W.J. Paagmanprijs voor het gehele oeuvre
1987 CPNB publieksprijs voor romans en verhalen
1998 Gouden Beeld carrière Award
2000 Groenman-taalprijs voor de manier waarop Kees van Kooten met de Nederlandse taal omgaat
2000 Haagse Literaire Sociëteit De Witte Prijs
2004 Gouden Ganzeveer voor de bijzondere bijdrage aan de Nederlandse taal en cultuur