De geest van Jonah Boyd
The Body of Jonah Boyd
David Leavitt
De geest van Jonah Boyd is het verhaal rond een professor psychologie en zijn gezin in het plaatsje Wellspring in 1969. De jonge secretaresse Denny heeft een verhouding met haar baas, dr. Ernest Wright, terwijl ze ook bevriend is met diens vrouw. De oudste zoon van de familie Wright is de Canadese grens overgestoken om zijn dienstplicht te ontlopen, terwijl de enige dochter een geheime affaire is begonnen. De jongste zoon van het gezin, Ben, is vijftien en zo gevoelig en onuitstaanbaar als een puber kan zijn.
Dat najaar viert Denny Thanksgiving bij de Wrights, waar ze de bejubelde auteur Jonah Boyd ontmoet. Het wordt een dag die het leven van alle aanwezigen ingrijpend zal veranderen.
Met zijn verhalendebuut Familiedans vestigde David Leavitt zijn naam als vooraanstaand schrijver. Deze nieuwe roman, waarin net als in zijn debuut het gezins- en familieleven een hoofdrol speelt, doet zijn naam opnieuw alle eer aan.
.jpg)
Andere boeken van deze auteur
.jpg)
Algemene info
Leverbaar Nee
ISBN 9789061697169
paperback
Aantal pagina's 224
Prijs € 15,50
NUR 302
december 1969
Genres
Fictie, Proza, Romans
Omslag Anne Lammers
Vertaler
Jan Fastenau
Recensies
'Leavitt is, als vanouds, op dreef in deze roman. Hij is geestig en scherp, vooral als hij bij monde van Denny de familie Wright portretteert.'
Het Financiële Dagblad (10 juli 2004)
'Denny is op onvoorstelbaar knappe wijze geportretteerd door Leavitt. Als een wolf in schaapskleren wacht ze het juiste moment af om te triomferen, toch krijg je geen moment de indruk dat er kwade opzet in het spel is en blijft deze ietwat slonzige femme fatale tot de laatste pagina sympathiek.'
Villa d'Arte (01 augustus 2004)
'Lezers kunnen (...) De geest van Jonah Boyd lezen als een knap opgebouwde roman en hem zonder schroom vergelijken met Dickens of een Agatha Christie. Want Leavitt is een meesterverteller en een scherp stilist. Hij kan de spanning tot de laatste bladzijde intact houden en zorgt ervoor dat de personages geestig blijven zonder in karikaturen te vervallen.'
De Standaard (16 september 2004)